Heeft het Nederlandse muziekverleden toekomst?

In mijn jongere jaren had je Doe Maar. Dat was wel zo'n beetje de meest succesvolle Nederlandstalige band. En dan ook direct flink populair. Daarna werd de Top40 opgeslokt door het Engelstalige lied. Eigenlijk was tot, pak 'm beet, tien jaar geleden het Nederlandstalige product 'not done'. Nu hebben we gelukkig weer bands en rappers die de hit- en downloadlijsten bestormen. Niet dat dit de enige muziek is die gemaakt wordt uiteraard, maar het Nederlandstalige muziek was toch enige tijd weinig populair.

Zuivere volkscultuur
Zijn wij ons dan zo slecht bewust van ons eigen cultuurgoed? Heeft Nederlandse muziek eigenlijk wel echt wortels? In de tweede helft van de 20ste eeuw hadden we onze eigen Alan Lomax, Ate Doornbosch, die gewapend met een bandrecorder door het land trok om liederen op te nemen van amateurs, meestal bejaarden. Er wordt wel gesteld dat Doornbosch eigenlijk te laat was om de authentieke Nederlandse melodieën nog te kunnen horen: die waren al in de 19e eeuw verloren gegaan, omdat Nederland niet geïsoleerd genoeg is om een "zuivere" volkscultuur in stand te houden. (...) Zo'n vijfduizend van deze opnames van traditionele ballades worden bewaard in het archief van het P.J. Meertens-Instituut voor Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde en vertegenwoordigen een uniek stuk immaterieel erfgoed van Nederland. Bron: www.wikipedia.org

Het gaat best goed met het Nederlands product, maar misschien zou het nog beter gaan als we onze eigen muziekgeschiedenis zouden kennen?

Ga terug naar de Homepage