Don’t judge a song by its cover (deel 4)

Amy Winehouse gaat door een diep dal, zoveel is duidelijk. Een groot deel van de muziekminnende gemeenschap vraagt zich af waarom de Britse zangeres in godsnaam haar talent zo verkwist en moet het doen met vage optredens van Winehouse en haar albums Frank en Back to Black.

Op die laatste plaat uit 2006 staat het nummer Will you still love me tomorrow, opgenomen voor de film Bridget Jones: The Edge of Reason in 2004.

Still
Hoewel Winehouse de meeste van haar nummers zelf schrijft is dit een cover. Gerry Goffin en Carole King, het echtpaar dat ook ondermeer Natural Woman voor Aretha Franklin schreef, zijn de auteurs van Will you love me tomorrow. Het nummer is in verschillende versies door artiesten als de Shirelles en Smokey Robinson opgenomen. Roberta Flack voegt in 1972 als eerste het woordje "still" toe aan het nummer en wijkt daarmee iets af van de oorspronkelijke songtekst.

Van Flack naar Fugees
Voor Flack is dat niet haar eerste cover. Killing me softly with his song wordt in 1973 met haar stem een wereldhit. Het nummer is oorspronkelijk van de Amerikaanse Lori Lieberman die het gedicht Killing me softly with his blues schrijft na het zien van een concert van Don McLean. De compositie is van Charles Fox en Norman Gimbel. In de jaren negentig zorgt het drietal van The Fugees voor een grote comeback van het zwijmellied.

Opgedroogde tranen
Fugees-zangeres Lauren Hill geeft later toe moeite te hebben met het grote succes en het gevoel geleefd te worden. Dat lijkt ook te gelden voor Winehouse. Maar waar Hill zich richt op haar gezin en nauwelijks nog in de schijnwerpers staat, lopen de fotografen de depressieve Winehouse voor de voet om op elk onmogelijk tijdstip haar te portretteren. Laten we hopen dat ze haar belofte in 2008 de studio in te gaan voor nieuw materiaal waarmaakt.

Tears dry on their own
Als de tranen opgedroogd zijn vanwege de afwezigheid van echtgenoot Blake Fielder-Civil of wanneer hij terugkeert uit het gevang, hopen we ook Amy Winehouse weer in levende lijve te zien zoals hier met haar Tears dry on their own:



Uh, en dat nummer is wat betreft de muziek overigens gebaseerd op Ain't no mountain high enough, als eerste gezongen door Marvin Gaye en Tammi Terrell. Vergelijk het maar eens met Winehouse' studioversie.


Ga terug naar de Homepage